Κείμενο: Πρωινη Περίπολος

Πρωινή Περίπολος

Σκηνοθεσία : Νίκος Νικολαϊδης

Σε μια έρημη και καταστραμμένη πόλη μια γυναίκα περιπλανιέται , προσπαθώντας να επιβιώσει και να αποφύγει την «πρωινή περίπολο» με στόχο να βγει από την πόλη …
Η εικόνα της πόλης είναι μια εικόνα καταστροφης , κανείς δεν ξέρει πως και τι έγινε , δεν υπάρχει μνήμη , δεν υπάρχει παρελθόν.

Το μόνο που θυμάται η πρωταγωνίστρια είναι σκόρπιες εικόνες από μια εποχή που δεν υπάρχει πια, αλλά που την κρατά ζωντανή. Εικόνες του παρελθόντος μεταφέρονται σε μας μέσα από τα σπίτια και την αναφορά σε ταινίες και μουσική ,που αποτελούν επιτεύγματα του ανθρώπου δίνοντας ελπίδα στην πρωταγωνίστρια ότι υπάρχει κάτι για να συνεχίσει.

Η ταινία μιλάει για δολοφόνους και θύματα , για καταπιεστές και καταπιεζόμενους , έτσι κάνει και σύνδεση με την υπάρχουσσα κοινωνία όπου ο καθένας πατάει επί πτωμάτων για να επιβιώσει , πρέπει να εξαφανίσει κάποιον για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός. Ο ρόλος του θύτη στην ταινία αποτυπώνεται μέσω της πρωινής περιπόλου. Τόσο στην ταινία όσο και στην πραγματικότητα κανένας δε θυμάται πότε και πώς ξεκίνησε αυτό το «παιχνίδι» , το οποίο το μόνο σίγουρο είναι ότι αναπαράγεται διαρκώς και αναγκάζει τον καθένα να γίνει κομμάτι του.

Η γυναίκα θα συναντήσει έναν άντρα οπλισμένο από τους τελευταίους επιζώντες για να αποπειραθεί μαζί του το τελευταίο καταδικασμένο παιχνίδι των ανθρώπινων σχέσεων . Και είναι καταδικασμένο το παιχνίδι αφού έχουν χαθεί εντελώς τόσο η σκέψη όσο και η μνήμη. Η ιστορία του θα καταλήξει σε βασανιστική περιπλάνηση δύο κυνηγημένων ζώων , ώσπου θα φτάσουν στα όρια της πόλης όπου θα φύγει η γυναίκα και θα πεθάνει ο άντρας. Σ’ έναν τέτοιο κόσμο έτσι κι αλλιώς μια ερωτική σχεσςη φαντάζει αδύνατη.

Ο ίδιος ο Νικολαϊδης διευκρινίζει ότι «Αυτή η ταινία είναι περισσότερη αίσθηση παρά λογική». Πράγματι κατορθώνει να μας κερδίσει μέσω των εικόνων και των πλάνων που χρησιμοποιεί στην ταινία , που πλαισιώνονται από συμφωνική μουσική , η οποία αποδίδει την ερημιά που υπάρχει τόσο στο τοπίο, όσο και την μοναξιά στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών.

Μπορούμε να πούμε ότι η Πρωινή Περίπολος αποτελεί συνέχεια-κομμάτι της τριλογίας (Ευριδίκη, The Zero Years) όπου , στην πρωινή περίπολο , οι ήρωες βγαίνουν από τον προσωπικό τους εγκλωβισμό και τελικά εγκλωβίζονται σε μια κοινωνία που έχουν φτιάξει άλλοι γι αυτούς.

Μαρία,
Χρυσάνθη,
Θεοδώρα